Ik kán best een tijd zonder.
Dan functioneer ik in principe prima en ziet het er aan de buitenkant precies hetzelfde uit. Maar als ik niet met anderen deel waar ik mee bezig ben en daarop bevraagd en in bemoedigd word, ga ik de dingen enkel op wilskracht doen en onherroepelijk loop ik daarop leeg. Dan word ik chagrijnig, loopt de passie weg en voel ik me uitgeput. Ik heb anderen nodig, ik kan en wil het niet alleen.
Echt Es? Je bent toch een onafhankelijke vrouw? Iemand die op eigen benen kan staan, in zichzelf gelooft en daar haar energie vandaan haalt?
Nope, ik niet. Ik heb anderen nodig, kan het niet alleen.
Leve samen!
Spannend om op te schrijven, want het is helemaal niet zo sexy. ‘De wereld’ labelt afhankelijkheid als zwak en onaantrekkelijk. Onvrij ook.
Toch wil ik hier een lans breken voor afhankelijkheid en ‘niet alleen’. Ik geloof namelijk dat een mens is gemaakt om relatie te hebben met anderen en met God. Dat dat in ons DNA zit.
Wat gek!
Vorige week coachte ik een vrouw die al vaker had aangegeven dat ze er aan toe was om de spullen met herinneringen op zolder uit te zoeken en op te ruimen. Spullen die haar confronteerden met pijn en onvervuld verlangen. Ze had in haar hart een besluit genomen en was bezig daar vrede mee te krijgen. Het was tijd om dat besluit te bekrachtigen door de zolder op te ruimen.
Samen gingen we aan de slag. Doos voor doos maakte ze open en één voor één haalde ze de spullen er uit. Ze bekeek ze, vertelde wat het was, welke herinnering eraan zat en maakte een keuze: bewaren of weg? Op haar eigen tempo. Maar met een overtuiging die mij ontroerde.
Na een aantal dozen zei ze verbaasd: ‘Wat gek! Ik dacht dat ik dit niet zou kunnen, maar het gaat eigenlijk best goed!’
Niet alleen
Bij een korte pauze en een kop thee praatten we hierover verder. Wat maakt nou dat het minder moeilijk is dan dat je had ingeschat? ‘Ik heb het nodig dat jij erbij bent. Dat je mij helpt om in het hier en nu te blijven, gewoon door er te zijn. En dat je me hoort, zodat ik nog één keer kan vertellen wat al die spullen voor mij hebben betekend. Daarom had ik dit niet alleen gekund; ik wil vertellen en gehoord worden.’
Kracht
Hoe mooi! De kracht van samen op weg zijn is horen en gehoord worden, bemoedigen en bemoedigd worden. In afhankelijkheid van elkaar in wederzijds respect en vertrouwen. Ik geniet daarvan!
Spullen opruimen en uitzoeken, moeilijke keuzes maken, afscheid nemen, verwerken. Het is zwaar werk, je wordt er moe van en het is daardoor bij uitstek geschikt om samen te doen. Stap over je schroom heen en schakel hulp in. Samen gaat het een stuk gemakkelijker en misschien zul je zelfs ontdekken dat opruimen (ook!) leuk en gezellig kan zijn 😉
Groetjes
Esther
P.S. Wil jij niet alleen aan de slag? Kijk dan eens hier hoe ik jou kan helpen. Of laat hier je gegevens achter, dan bel ik je terug en kunnen we een vrijblijvend en gratis kennismakingsgesprek plannen!
0 Reacties