Het was een drukke tijd, eens. Andere dingen vroegen mijn volledige aandacht, eens. Maar was het nou echt onmogelijk om een (korte) blog te schrijven? Nou…
Toegegeven: ik heb de afgelopen maanden last gehad van de valkuil die Perfectionisme heet.
Lam
Perfectionisme is al zolang ik me kan heugen een onderdeel van mijn leven, hoewel mij dat pas laat duidelijk werd. Ik dacht juist dat ik rommelig was en heel gemakkelijk (lees: een tikje lui). Het was namelijk vaak best een rommeltje bij ons en ik leek me daar vrij nonchalant in te kunnen bewegen. Maar het was juist mijn perfectionisme dat me ervan weerhield om op te gaan ruimen. Ik had geen idee hoe ik het in huis zo overzichtelijk kon krijgen als ik bij anderen zag en waar ik eigenlijk naar verlangde. Dat leek onmogelijk ver weg en daardoor begon ik maar helemaal niet. Perfectionisme legde me lam.
Draak
Door allerlei inzichten die ik in de loop der tijd kreeg, leerde ik de draak te temmen. Ik leerde kleine stappen te mogen zetten, ik ontdekte dat bewust kiezen de spil is waar opruimen om draait en dat beginnen altijd beter is dan vluchten.
Voor mij zijn dit heel belangrijke inzichten geweest en nog steeds pluk ik de vruchten ervan. Toch zit perfectionisme nog in mij, hoewel het er nu anders uitziet. Ik vind het bijvoorbeeld lastig om te koken als het aanrecht niet leeg is. Ik erger me aan spullen die niet op hun vaste plek liggen en ik kan me soms toch niet inhouden om een kamer van een van de kinderen op te ruimen (en dat wordt niet gewaardeerd).
Mocht je je hierin herkennen, geef ik je één tip: ga niet verhuizen… 😀
Overweldigend
Dat is namelijk precies wat mij het afgelopen halfjaar nogal heeft bezig gehouden. En dan druk ik me nog zwak uit. Eerst ons oude huis verkoop-klaar maken voor de foto’s en dan de bezichtigingen. Vervolgens plannen maken voor het nieuwe huis, klussen en tenslotte (althans: dat dacht ik) verhuizen. Gewoon je spullen van een oud huis naar een nieuw huis brengen. Toch? Ehm, niet helemaal.
Lang verhaal kort: ik vond het overweldigend. Want voeg in dit alles bij mijn perfectionisme nog een flinke portie creativiteit en 1001 ideeën en dan heb je het plaatje behoorlijk scherp 😊
Terugschakelen
Dus ja: ik was druk en de verhuizing vroeg mijn volledige aandacht. Ik kan nog steeds hele dagen vullen met allerlei klussen die ik nog wil aanpakken, maar het is tijd voor meer balans. Terug naar kleine(re) stappen en bewust kiezen.
Zoals mijn coach fijntjes opmerkte: ‘Je kunt doorgaan totdat de laatste punaise op de juiste plek zit, maar is dat al je energie waard?’ En ze heeft gelijk. Het is tijd om terug te schakelen en om mijn aandacht weer meer te verdelen. Dit artikel markeert de opening van een nieuw seizoen. Met kleine stappen, bewust kiezen en alles -steeds meer- op een vaste plek. Heerlijk.
En meer tijd om te lezen, zoals het boek De Optimalist voor als je net als ik ook liever als optimalist dan als perfectionist door het leven wil gaan!
Leestip: De Optimalist van Tal Ben-Shaharm
“Als ik het niet perfect kan doen, dan doe ik het liever niet.”
Tja, als iedereen zo zou denken dan zou er niet zoveel meer gebeuren op deze planeet. Als ik zo zou denken dan zou je nu in ieder geval dit artikel niet kunnen lezen 😉
Perfectionisten geven een absolute betekenis aan perfect. “Die taart moet helemaal perfect zijn, als de bodem iets te hard is gooi ik hem gewoon weg en bak ik hem opnieuw, het maakt me niet uit hoeveel tijd, geld en energie het kost.”
De absolute betekenis van perfect maakt je leven ingewikkeld. Daarom daag ik je uit om jezelf te laten wennen aan de relatieve vorm van perfect. Relatieve perfectie maakt het onderwerp breder. Je kiest ervoor om andere factoren mee te wegen dan alleen het eindproduct. Relatieve perfectie wordt ook wel optimalisme genoemd. Je bereikt relatieve perfectie als de resultaten optimaal zijn, gezien de beperkte hoeveelheid tijd, energie, geld, hulpmiddelen, mensen en ruimte.
Wat onderscheidt een Optimalist dan van een perfectionist?
1. Een perfectionist vindt dat hij geen fouten mag maken, maar fouten maken is noodzakelijk om je te ontwikkelen. Wil je echt iets leren, dan moet je het risico nemen dat iets niet helemaal perfect is. Een Optimalist snapt dat en accepteert het.
2. Perfectionisten stellen het om hulp vragen lang uit, als ze dat al doen. Een Optimalist zal dat eerder doen. Dat is ook verstandig, want je kan dan het advies nog meenemen in je proces om te komen tot het optimale resultaat. Vragen om feedback is geen zwaktebod, maar vergt juist meer lef.
3. Perfectionisten hebben de neiging grote uitdagingen uit de weg te gaan, want het risico zit er in dat het niet zou lukken en dat kan een perfectionist van zichzelf niet accepteren, dus begint hij er liever niet aan. Dat zorgt dus voor beperkingen. Een Optimalist gaat er van uit dat hij zijn uiterste best zal doen om die uitdaging tot een goed einde te brengen, waarbij hij accepteert dat dat geen zekerheid is. Logisch, want hoe realistisch is het om te veronderstellen dat als je iets voor het eerst doet, het ook altijd direct goed zal gaan? Niet dus.
De Optimalist leest gemakkelijk en zit vol herkenbare anekdotes. Een aanrader als perfectionisme je in de weg staat om (bijvoorbeeld) een opgeruimder leven te leiden!
0 Reacties